De geboorte van de bedrijfswaarden van Boss Paints in de 60ies en 70ies. Ze legden de basis van het succes van Boss.
Zonder sterke bedrijfswaarden geen langdurig succes. Hoe herkent men ze? Aan de verhalen van de geboorte van de cruciale inspiraties.
Een mensgerichte aanpak als tegenreactie op het toen gangbare zakendoen
Mijn vader Antoon Bossuyt, stichter van Boss Paints, is zeer jong gestorven. Ik had toen, als oudste zoon, zelfs nog 2 maanden legerdienst te doen. Zijn naaste medewerker en rechterhand, was dus in de eerste paar jaren na zijn dood , mijn onvermijdelijke steunpilaar. Eén van zijn uitspraken in die periode is zwaar bij mij blijven hangen: “ jij bent veel te eerlijk, maar om zaken te doen mag je eigenlijk niet te eerlijk zijn “!
Het gaat in de eerste plaats om de klanten
Wat mij in 1965 op de Vlerick-school bijgebleven is, was de sterke klemtoon die de docent commercieel beleid prof Jos Van Acker legde op het leren kennen van de klanten, er naar luisteren en er consequent op inspelen. Geen gladde verkoopverhalen, geen gesofistikeerde marketing creaties om je producten te kunnen slijten. Ik had het daar niet evident verwacht, maar het sprak me ten zeerste aan en het sloot wél aan bij mijn jeugdidealen. Het werd de eerste hoeksteen om Boss op uit te bouwen.
Colora: geboren uit een droom van de verfwinkel van de toekomst
Tegelijk was ik mij beginnen interesseren aan de winkelverkoop van verf. Na een aanvankelijke bewondering voor de prestaties van onze klanten –winkeliersters, begon ik ook hun zwakheden te beseffen: te weinig professionalisme, te weinig vakkennis, te weinig specialisatie. Door het product Verf steeds beter te leren kennen met al zijn complexiteit, was ik beginnen inzien dat er heel wat meer kwam bij kijken om de stijgende decoratiebehoeften van de verbruiker volwaardig tegemoet te komen.
De geboorte in van een hele gloednieuwe klantgerichte technische afdeling
Bij de schilder-vakman intussen was er de opkomst van de verfspuitmachines. Voor de toenmalige nieuwbouw in de zgn goedkope woningen, waren de klassieke borstel en rol te traag geworden tov de stijgende loonkosten. Wij werden echter van alle zijden gewaarschuwd dat machines verkopen alleen problemen en kosten meebracht, tegenover schamele omzetten. En dus te schuwen waren als de pest.
Het drama van de mislukking van één van onze topproducten
Op een dag kwam mijn broer, hoofd van het labo (hij was eigenlijk nog in zijn leerjaren in het vak), met het bijzonder prettig nieuws dat één van onze belangrijkste producten onstabiel bleek, en na enkele maanden hard werd in de bus en dus onbruikbaar. We werden dus geconfronteerd met voorraden van honderden tonnen lak in de winkels en opslagplaatsen van onze klanten, plus onze eigen voorraden, die weldra totaal waardeloos aan het worden waren.
Mijn worsteling met de menselijke factor, de sleutel van alles, de moeilijkste. Maar ook de boeiendste.
De menselijke factor in een bedrijf: dat heeft mij van in het begin van mijn loopbaan geïntrigeerd, ik heb er steeds mee geworsteld , en…. het heeft mij blijvend geboeid. Niet in het minst omdat ik er vele jaren geen vat op kreeg. Van nature ben ik introvert, rationeel van aard en uitgesproken bang van aanleg. Ik had altijd complexen gehad over mijn gebrek aan inzicht en inlevingsvermogen in mensen. Ik liep, vooral in de beginperiode, heel bezorgd rond in het bedrijf, en bezorgdheid is nu net niet de juiste aanpak om mensen te stimuleren en leiding te geven.
Vanaf 1967, het eerste besef van de milieu dreigingen. Ineens stond de toekomst van onze planeet op het spel
Het allereerste besef van Milieuproblemen begon in sommige media op te duiken in 1967. De keerzijde van de ongeremde groei in de Golden Sixties begon zichtbaar te worden. Het had van in het begin mijn volle aandacht, voor wie er op doordacht waren de huidige gekende bedreigingen toen al zichtbaar. Begin ’70 stond ik mee aan de wieg van de 1e Milieubeweging in Waregem: de Gaverbeek die een open riool geworden was, de verloedering van de lokale bossen, de resterende open ruimte die door de bedrijven opgeslokt werd,…
Ook met onze buren willen wij in harmonie leven
In 1986 hadden wij een ongeval met een lozing van zwavelzuur die dwars door de eigendom van een buurman haar weg vond. Dat zorgde voor de nodige ongerustheid bij de buren, juist op een ogenblik dat we voor een uitbreiding stonden van onze afdeling chemicaliën.