Ik sta voor de keuze: blijf ik vasthouden aan wat ik altijd zelf deed ( mijn kennis, mijn relaties en contacten, mijn gewone rol, mijn deskundigheid en vakkennis)? Ik doe ze goed, ik doe ze graag, anderen waarderen mij ervoor, ze geven mij een gevoel van eigenwaarde en status. Van de zaken onder controle te hebben.
Blijf ik dit vasthouden, ook als de tijd gekomen is dat anderen dat ook beginnen te kunnen, en graag zouden doen? Dat het bedrijf te groot is geworden om alles rond mijzelf te laten draaien?
Het zijn de dingen waar ik op de duur ongemerkt mijn eigen identiteit aan opgehangen heb, die mij die identiteit verleenden. Mijn uniformpak van aanzien in de ogen van de anderen, maar ook van mijzelf.
Of wordt mijn opdracht nu om anderen te laten groeien, ten voordele van zowel het bedrijf als van henzelf?
Een gevoel van bedreiging bekruipt mij: als ik dit alles afgeef, wie of wat ben ik dan nog? Sta ik dan naakt en uitgekleed? Zit er binnen in mij soms een ongeloof dat die nieuwe rol mij voldoening en eigenwaarde zou bezorgen? En misschien twijfel ik of de anderen het wel zullen aan kunnen, vrees ik dat ze het nooit zo goed zullen doen als ikzelf?
Wat doe ik met die angst? Ergens besef ik wel dat het voor het bedrijf aangewezen is dat ik een aantal zaken loslaat. Maar hoe geraak ik over die angst? Ik heb het gevoel van in een bodemloze afgrond te stappen als ik dingen loslaat. Ik voel mij daar eenzaam bij. Wie kan mij tot steun zijn, begrip opbrengen voor mijn angsten en twijfels, ze niet wegredeneren of weglachen, maar mij finaal aanmoedigen?
Maar als ik mijzelf in de ogen kijk, hoeveel zelfrespect blijft er mij nog over als ik dit niet aandurf? Hoeveel eigenwaarde zou er mij nog resten? Als ik het toch waag, zal ik nadien misschien zelfs fier zijn, dat ik mijzelf overstegen heb. Als ik de anderen vertrouwen kan geven, zal het hen misschien een duw in de rug geven. Mijn twijfel daarentegen zou hen kunnen verlammen.
Als ik dit alles binnen in mij laat broeden, zal het misschien tot rijpheid komen. Misschien kan ik nieuwsgierig worden naar wat er gebeurt bij het wagen van zo een stap. Zodat ik, zonder sidderen en beven, eens diep kan ademhalen, kijken wie mij kan steunen en mij overgeven aan dat loslaten. En wie weet de voldoening beleven van hen te zien groeien in zelfvertrouwen en bekwaamheid?
Prachtig kwetsbaar geschreven Jan, dank je wel. Ik zie deze worsteling wel vaker bij klanten, ervaren, mature mensen die op een professioneel kantelpunt staan en willen kantelen.
Niet iedereen staat al zo ver in de persoonlijke ontwikkeling als jij om de link te kunnen leggen naar het ego dat hierbij opspeelt. Die wetenschap alleen volstaat trouwens ook niet om te durven kantelen, maar is wel een eerste belangrijke stap om liefdevol naar het proces dat zich afspeelt in jezelf te kunnen kijken.
Vervolgens doorvoelen en benoemen wat er speelt, draagt bij tot dat proces waarvan elke stap die je erin zet even belangrijk is als het einddoel dat je voor ogen hebt, zelfs al is dat einddoel nog niet zo helder.
Als je dan ook nog kan delen wat je ervaart met anderen, zoals jij zo prachtig doet, zal wat in jou broedt zeker tot rijpheid komen. Sidderen en beven is overigens toegestaan: die angst behoedt ons voor stommiteiten, als we tenminste niet toelaten dat hij ons verlamt.
Mocht je het nog niet gelezen hebben, kan ik je het boek ‘een nieuwe aarde’ van Eckhart Tolle aanbevelen in dat kader.
Beste Ilse ik dank je voor de waardering. Ik heb Eckart Tolle inderdaad al gelezen, hoewel misschien niet dit boek. Ik heb zelf mijn ervaringen te boek gesteld in De magie na overgave, met de ladder naar bewustzijn als methodiek (zie website). Het verschil met Tolle, is dat hij- meen ik mij te herinneren- het vooral heeft over wat bewust leven is en waarom het zo waardevol is, terwijl ik de concrete proceskant van het bewust omgaan met, en bevrijd worden van, angsten en storende gedachten beschrijf. Ik heb daar al trainingen over gegeven.
Dank voor die aanvulling Jan!
Is het toevallig dat ik op hier beland ben?
Ik denk het niet. Het ego voorbij dat is wat deze wereld nodig heeft. En dit kan alleen bij onszelf beginnen. Hoe meer mensen zich bewust worden van wat ze echt zijn dan kan dit alleen maar bijdragen tot het collectief bewustzijn
Vroeg of laat komen we allemaal op een punt waar we ons afvragen, wat is de zin van dit leven.
Het gevoel van waarom overkomt mij dit, enz.
Het enige wat je kan doen is naar binnen keren en op zoek gaan naar wie je echt bent, wat je wil, en dit ook toelaten en manifesteren in de wereld. Ik ben fan van Tolle.
Nog een interessant boek is “Corporate Intity” van Karel de Vries en “The big leap” van van Gay Hendricks. Dit laatste boek gaat over je verborgen angsten onder de ogen te zien en ze te overwinnen.
Prachtig Jan en ik hoop dat dit anderen inzichten geeft en de moed om hier mee aan te slag te gaan.
Beste May Schellekens
Ik dank je voor je waardering. Waar ik toe gekomen ben, is niet het overwinnen van mijn angsten, maar integendeel alle weerstand opgeven om er mij aan over te geven. Paradoxaal genoeg bleek dit bevrijdend te werken.