Het is belangrijk om de begrippen DURVEN en RISICO uit elkaar te houden. Het is een misvatting dat geslaagde ondernemers onverantwoorde risico’s nemen. Succesvolle ondernemers begeven zich weliswaar, vanuit de overtuiging van de waarde en de haalbaarheid van hun project, op onbekend terrein. Ze lopen daarbij echter alleen berekende risico’s die de eigen financiële situatie niet bedreigen.

Onberekende risico’s zijn het terrein van avonturiers. Een kenmerk van ondernemers is wel durf. Maar durf is iets anders dan risico. In de aanloop naar de recente financiële crisis, hebben velen onder ons – achteraf bekeken – zware risico’s gelopen, met als gevolg soms behoorlijke schade voor de eigen spaarcenten. Deze risico’s werden genomen doordat we de mogelijke gevolgen niet beseften. Dit kan niet als een daad van durf worden bestempeld omdat er geen angst was waarvoor moed vereist was om de stap te durven zetten.

Wanneer gaat het dan wel over moed om te durven in het dagelijks leven? Ik som lukraak enkele voorbeelden op:

  • Als verkoper op de baan gaan naar totaal onbekende nieuwe mogelijke klanten.
  • Een groep mensen toespreken in het openbaar is soms voor de grootste babbelaar een brug te ver.
  • Een inspuiting krijgen van de tandarts.
  • Als chef aan een medewerker zijn jaarlijkse evaluatie geven.
  • Neen zeggen tegen een uitnodiging van een goede vriend voor een bijeenkomst die we niet zinvol vinden.

Lopen we bij al deze gelegenheden echt een risico? Helemaal niet. En toch hebben we dikwijls niet gedurfd.

Wat succesvolle ondernemers onderscheidt van niet-ondernemers, is dat zij de moed hebben om te durven zich op onbekende paden te begeven en daarbij alleen aanvaardbare ( en dus geen echte) risico’s nemen.

Durven vereist moed. Moed om te durven is evenwel de belangrijkste deugd op het pad naar onze utopische toekomst. En we kunnen het leren, ieder van ons.

Wie durft deze brug naar de utopische wereld over?

Is ondernemen wel zo riskant als dikwijls gevreesd wordt?