Hoe geraken sommige mensen aan hun bezieling voor een hoger doel? En om te kiezen voor het ondernemen dat op mensen gericht is in plaats van op financiële maatstaven?
Waar halen ze die krachtige motivering en intentie om een hoger doel te bereiken dat buiten henzelf en hun eigen belang ligt? Een doel dat het belang en welzijn van een hele categorie van mensen kan bestrijken. En met een motivering die levenslang bergen kan verzetten.
Waar vindt deze motivering haar oorsprong?
Uit mijn contacten, lectuur en eigen ervaringen komen twee bronnen naar voor :
1. Frustrerende belevenissen in een vroege levensperiode
Heel dikwijls blijkt het motief zijn oorsprong te vinden in een aangrijpende belevenis in de vroege levensjaren. Een belevenis zodanig aangrijpend dat de persoon uit zijn zelfreflectie hierop, voor zichzelf een vaste intentie gevormd heeft om mensen te helpen in dergelijke situaties, en om deze zelfs te voorkomen.
Deze kernervaringen kunnen zeer uiteenlopend zijn, evenals het doel van de daaruit geboren inzet. Steeds gaat het over het belang en welzijn van een groter geheel dan de persoon zelf.
- Iemand vertelde mij over wat hij als kind bij meemaakte bij de bevrijding in 1944 en de daaropvolgende repressie waarbij zijn eigen vader aangrijpend onrecht te beurt viel. Hij heeft bij zichzelf gezworen zijn leven in te zetten voor mensen die onrecht aangedaan werden.
- Een uniek voorbeeld is het levensverhaal van Daniel Vasella, de voormalig CEO van het zwitserse farma concern Novartis. Na een jeugd gekenmerkt door een onnoemelijke reeks persoonlijke en familiale erge ziekten en kwalen, kon hij toch geneeskunde studeren. Hij maakte voor zichzelf uit dat hij een bredere rol wilde spelen voor het welzijn van mensen, dan die van individueel huisarts. Hij belandde bij de farma afdeling van Sandoz en werd later CEO van de fusie met Ciba-Geigy, waar hij aan de wieg stond van een aantal levensreddende medicamenten. Hij bouwde er een heel nieuwe bedrijfscultuur op gebaseerd op medeleven, competentie en concurrentiekracht.
2. Ontmoetingen met inspirerende persoonlijkheden
Een andere bron van deze motivering zijn ontmoetingen met of geschriften van inspirerende persoonlijkheden.
Het kan terug over zeer uiteenlopende ervaringen gaan. Er zijn voorbeelden gekend van inspirerende leraren, geestelijke leiders, chefs en leidinggevenden waar men naar opgekeken heeft, publieke figuren (Ghandi), ouders of grootouders, … Via ontmoetingen in levenden lijve, of via allerlei media: boeken, TV, film… . Zowel met nog levende personen als met historische figuren.
Het kunnen inspiraties zijn die mensen dermate raken, dat deze inspiraties een rotsvast baken worden voor het eigen gedrag en houding voor de rest van hun leven. Enkele mensen die mij persoonlijk raakten:
- De franse jesuït paleoloog-filosoof-theoloog Teilhard de Chardin met zijn toekomstbeeld van de mensheid naar een hoger bewustzijn, kennis en complexiteit.
- De russisch-amerikaanse psycholoog Abraham Maslow met zijn hiërarchie van behoeften en aspiraties, die leiden tot zelfverwezenlijking ten dienste van de gemeenschap.
- Csikszentmihalyi, amerikaan van hongaarse afkomst, die met zijn onderzoek naar Flow toestanden, de weg plaveide naar hoe we onszelf kunnen overstijgen, en dit zonder schadelijke stress.
Het boek Grenzen aan de groei van oa Dennis Meadows (1972) deed mij grondig nadenken over de toekomst van de wereld. Achteraan het boek botste ik op een diagram dat de volgorde van de sferen van onze verantwoordelijkheid weergaf. Het start met het nemen van verantwoordelijkheid voor onszelf, dan voor onze directe omgeving (familie, werkkring, vriendenkring,…), of nog verder: de hele planeet. We staan allemaal voor de keuze: hoever zien we onze persoonlijke verantwoordelijkheid? Ik vond dat ik mijzelf maar recht in de ogen kon blijven kijken als ik mij het lot van de hele wereld zou aantrekken.
Beste lezer, kan u dit herkennen? Waardoor bent u gemotiveerd geworden en door wie werd u geïnspireerd? Of bent u op zoek naar inspiratie? Waarom niet zoeken naar wie je kan inspireren?