Het ondernemerschap voor de toekomst breekt met het gangbare ondernemen. Het is op een totaal andere leest geschoeid. We vinden bij Christophe talrijke kenmerken ervan terug.
De basis: de grote droom van de toekomstige wereld en daaraan gekoppeld de eigen unieke bijdrage
Mijn ultieme droom is de wereld een beetje beter maken.
Gekoppeld aan een diepe eigen passie
…..dat we alle 2 liefhebber zijn van alles wat met kinderen te maken heeft. We kunnen verschrikkelijk genieten van spelen, van kinderen die bezig zijn, van alles wat kinderen doen.
We geloven in stimuleren, ontwikkelen, motiveren van kinderen, dat dat de wereld beter maakt. In ons geval met het speelgoed dat wij aanbieden.
Oningevulde verborgen maatschappelijke behoeften en aspiraties invullen
In onze 3de zomer zagen we: er is een markt voor dat speelgoed.
mensen zeggen dat het niet alleen ecologisch verantwoord is, maar dat het ook anders is. Het is nieuw, het is leuk, en ze zegden ons dan: jullie kennen iets van spelen. Dat zien we in het speelgoed dat je kiest.
Het team: geen hiërarchie en hechte vriendschap
we zijn al heel lang hele goede maten. We discussiëren veel maar we maken zelden ruzie. ….zeggen we beiden tegen elkaar, wat er ook gebeurt en hoe dat we ook eens discussiëren, niemand van ons zal alleen verder gaan. We weten dat we niet zonder elkaar kunnen en geen van beiden zal het op zijn eentje op zijn eigen doen of kan het ook.
Wij zetten mekaar “op ulder plekke” als we eens iets overdrijven.
Mensen zien dat ook wel dat we goed overeenkomen, “jullie zijn bijna een koppel” zeggen ze dan.
Kennis is vrij, wordt gedeeld en is gratis beschikbaar
geen octrooien, brevetten, copyright, beschermde knowhow, idem voor het eigen netwerk.
Over het ondernemen zelf hebben we alles geleerd door met anderen samen te werken of door het aan anderen te vragen. We hebben het niet geleerd op school, we hebben het niet thuis geleerd, het is ons niet getoond door ons omgeving, alles hebben we geleerd door met anderen samen te werken. En als iemand ons vraagt: mag ik eens komen babbelen met u, zeggen we altijd ja. Zij leren iets van ons maar wij leren ook altijd iets van hen.
Je kan ook utopisch denken: beroep doen op beschikbare middelen of mensen die er zijn of die goesting hebben om dingen te doen. Niet noodzakelijk tegen de gangbare verloning… Kan je mensen vinden die aangesproken worden door het project? Die op één of andere manier tijd hebben of kunnen maken?
We hebben in ons “verleden” toen we samen voor de speelpleinkoepel werkte, op die manier al resultaten gehad. Nu je het zegt, een succesfactor bij ons is Anna Maria die ons coacht en begeleidt op financieel vlak. Ze heeft van bij het begin gezegd: ik ga dat doen, ik ga dat gratis doen. En nu zei Anna Maria ook toen we dat verhaal deden, probeer dat eens…
Bereidheid om zich kwetsbaar op te stellen, de binnenwereld van de eigen emoties te verkennen en er aan te werken
Ik ben van nature diegene die aan het stuur zit, die graag stuurt en graag mijn gedacht krijgt en zelfs al weet ik het ook niet altijd.
Daarvan heb ik geleerd dat op het moment dat als we alles opnieuw in de groep moeten gooien, dat ik dan niet moet doen alsof ik alles zelf al weet. Dat ik dan heel eerlijk moet zeggen: nu weet ik het ook niet. Maar het is soms moeilijk. Drie minuten niets zeggen is moeilijk voor mij. Die stilte, ik kan niet tegen de stilte. Ik denk dan dat mensen besluiteloos zijn of dat ze verwachten dat ik de beslissing neem.
Maar met momenten lukt het. Ik moet er heel bewust op letten en ook durven.
Ik kan al eens forse uitspraken doen die bij mensen verkeerd vallen. ik bedoelde dat niet zo maar men zei “toch komt het zo over”. Het eerste dat ik dacht: “het is omdat jullie het verkeerd verstaan hebben want ik heb dat nooit zo gezegd”. Maar het kwam zo over. Kijk dus eens bij jezelf hoe je over komt.
Nederig , vrij van status
Dat zijn wij hé, met onze 2 simpele zielen.