Waar gaat dit eindigen? Ik lees vandaag in De Standaard: drukker dan ooit op de bank bij de psychiater. (22-7-14)
Raadplegingen in 10 jaar × 4. In 8 jaar 6× meer relatine voorgeschreven. Antidepressiva +40%. 1 miljoen belgen nemen er dagelijks, 30% meer dan de rest van Europa. Voeg daar nog de burn-out epidemie aan toe en de geestelijke gezondheidszorg is nu de 1e prioriteit. Wat gebeurt er toch met onze binnenwereld? Ondanks onze hoge welvaart.
Wordt het niet hoogtijd dat we ernstig werk gaan maken van deze binnenwereld?
We hebben de aardbol verkend, veroverd en tot de laatste hoeken in kaart gebracht. Zelfs de maan betreden en Mars verkend. The last frontier voor de mensheid, het verkennen van en leren omgaan met onze eigen binnenwereld wordt misschien de lastigste, hoewel de meest nabije.
Het kan toch niet dat we deze problemen alleen kunnen verhelpen met pillen en noodopvang bij psychiaters.
Ergens moet er toch een mogelijkheid bestaan om zonder die kunstmiddelen weer geestelijk fit en gezond te zijn. En dan zonder de professionele hulp, want die is onvoldoende voorhanden en op grote schaal onbetaalbaar.
Wat zijn de sleutels?
Er wordt nu al gewerkt met geestesactiviteiten zoals mindfulness, zen meditaties, diverse boedhistische praktijken, metodieken van groepsgesprekken, stilteretraites,…..Ik heb zelf mijn eigen ervaringen neergeschreven in mijn boek De magie na overgave. De sleutel die ik ontdekte die er echt toe doet komt neer op de onvoorwaardelijke overgave aan alle geestelijke pijn, angst, lijden en storende gedachten. Paradoxaal genoeg blijkt dit bevrijdend te werken. Ik verzorg trainingen hierrond.
Maar ik kom nu al tijd tekort, zegt de lezer, hoe kan ik ook daar nog tijd voor vinden?
Beste lezer, dat zeggen ze inderdaad allemaal. Maar gaan we wachten tot de problemen ons inhalen en ons onverbiddelijk dwingen tijd te nemen?