De grootste rem op onze ontwikkelingsmogelijkheden zijn onze onbewuste beperkende overtuigingen.
Problemen kunnen niet opgelost worden op het bewustzijnsniveau waarop ze ontstaan zijn
(Albert Einstein)
Zijn we er ons wel van bewust dat de grootste rem op onze ontwikkeling ligt bij ons ongelooflijk arsenaal aan beperkende overtuigingen waar we ons niet van bewust zijn? Maar als deze overtuigingen aan het licht van het bewustzijn blootgesteld worden, kunnen ze deze toets niet doorstaan en worden ze doorprikt. Waardoor ze dan omgebogen kunnen worden tot stimulerende overtuigingen die ons wél kunnen laten geloven in onze dromen en de mogelijkheden daartoe.
Voor sommige overtuigingen volstaat het bewust worden ervan al om er van verlost te geraken. Een voorbeeld:
Galilei, Kepler en Tycho Brahe: het verhaal van de aarde die rond de zon draait
Tot de jaren 1400-1500 geloofde iedereen dat de zon rond de aarde draait, gebaseerd op onze dagelijkse visuele ervaring van de zon te zien rijzen in het oosten om ze ‘s avonds te zien verdwijnen in het westen. We weten nu dat schijn kan bedriegen maar dat kan lang duren.
In die jaren werden de eerste sterrenkijkers ontwikkeld, en de sterrenkundigen stonden direct voor een verwarrend probleem: aan de banen van de planeten van ons zonnestelsel was geen touw aan vast te knopen, heel grillig, er zat geen lijn in. Tot er enkelen ten einde raad op de toen onwaarschijnlijke gedachte kwamen om de omgekeerde hypothese te onderzoeken: misschien was het de aarde die rond de zon draait?
En wat bleek? De banen van onze omringende planeten bleken ineens een mooi ellipsvormige voorspelbare baan rond de zon te doorlopen. Er was dus geen speld meer tussen te krijgen: de aarde draait rond de zon! Afgezien van de betreurenswaardige heisa met de kerk in Rome, had deze doorbraak verstrekkende gevolgen: ze was een impuls tot de ontwikkeling van de moderne wiskunde en ze liet oa toe aan Isaac Newton om zijn algemene gravitatiewetten te formuleren, een van de grondvesten van de moderne natuurkunde. Die veel later oa de moderne ruimtevaart zouden mogelijk maken.
Het verraderlijke van een Onbewuste Beperkende Overtuigingen (OBO)
Het verraderlijke van een Onbewuste Beperkende Overtuiging is net dat we er ons niet van bewust zijn. Obo’s beperken ons zonder dat we beseffen dat we beperkt worden. We beseffen ook meestal niet in welk denkkader we de hele tijd verkeren, net omdat het ons doen en laten domineert. Niemand denkt dan zover of heeft de durf om gangbare waarheden in vraag te stellen. Bovendien gaat elke omschakeling of omverwerping van een denkkader gepaard met strijd en pijn. Denk aan Darwin, denk aan Galilei. Er zijn origineel doordenkende en moedige geesten nodig om de bestaande onbewuste overtuigingen op losse schroeven te zetten en de tegenstand tegen de nieuwe inzichten te trotseren.
Onbewuste beperkende overtuigingen kunnen getransformeerd worden van beperkingen naar doorbraken
Onbewuste overtuigingen kunnen getransformeerd worden van beperkingen naar doorbraken die tot vernieuwing en vooruitgang leiden. Er overkomen ons daarbij doorbraakmomenten van vernieuwend inzicht waarbij we nooit meer dezelfde blijven, en waarbij we ineens de energie ervaren om een ontwikkelingsopdracht in gang te zetten.
Doorbraken doen zich vaak voor als men vastloopt in een situatie waarin men geen uitweg meer ziet. Maar pas nadat men alle hoop opgegeven had.
Alle momenten en activiteiten waarbij we aan bewuste reflectie doen en ons laten inspireren, kunnen transformerend werken. Enkele voorbeelden:
- in dialoog gaan met mensen over beklijvende onderwerpen, en liefst zonder tijdsdruk
- eerlijke antwoorden vragen over ons functioneren
- authentiek inspirerende personen opzoeken
- trainingen op bewustwording
- systemische opstellingen
- zelfreflectie
- inspirerende lectuur
- op retraite gaan, een stiltekuur doen, een vastenkuur
- alle weerstand opgeven tegen angst en wanhoop
Enkele belevingservaringen van wat ons bij doorbraakmomenten overkomt
- In conflicten het ogenblik beleven dat er toenadering en verbinding komt na tegenstand en strijd, doordat met de juiste ingesteldheid uit het arsenaal van geschikte methodieken werd geput ( bvb : geweldloze communicatie , verkennen van de uitspraken en standpunten van de ander zonder ze te moeten goedkeuren , het beleven van de eigen weerstanden en emoties en er daardoor voor te zorgen dat deze geen roet in het eten gooien ).
- In beklijvende dialogen iemands ogen zien opblinken bij het krijgen van een Aha-belevenis doordat ineens blokkerende onbewuste overtuigingen naar boven kwamen, gevolgd door het besef dat ze ongegrond bleken. Wat nieuwe en aantrekkelijke perspectieven opende. Waardoor onmogelijk geachte zaken ineens toch voor mogelijk gehouden werden.
- In systemische opstellingen het moment van verbinding en vergeving beleven.
Wie kan zich dergelijke ervaringen van onbewuste beperkende overtuigingen herinneren? Wat heeft er voor een doorbraak gezorgd?
Deze stelling is heel moeilijk toe te passen zonder de schema’s van
veel middelen, tot zeer weinig middelen,
veiligheid tot zeer onveilig
in ogenschouw te nemen.
De grootste vrijheid (van zekerheid tot mogelijkheid) ontstaat (uiteraard) wanneer veel middelen in grote (persoonlijke en algemene, ook gezins-) veiligheid samen gaan.
Niettemin is de stelling toepasbaar en eigenlijk meest waardevol waar ‘t bewustzijn zich van deze stelling aanwezig is, in een context van zeer weinig middelen en zeer onveilige situatie: zoals het werken met minderjarige vluchtelingen zonder papieren in Sicilië: waar geen mogelijkheden zijn, worden ze (alsnog en zeer ruim) gecreëerd.
Leuk! Thanks!
Voor mij is het lezen van boeken, uit andere culturen of met vernieuwende ideeën vaak een bron om aan zelfreflectie en OBO checking te doen. Wat doet het met mezelf om een overtuiging buiten mijn eigen denkkader toe te laten. Vind ik dit lastig, voel ik me naderhand beter als ik het innerlijke conflict opgelost heb. Dat vergt een testperiode, een periode van onzekerheid, een periode van wen-dingen (daar dien je aan te wennen).
Enkele OBO’s die ik getransformeerd heb zijn gebaseerd op het toelaten van nieuwe ideeën, zoals ‘niemand doet je iets aan’, ‘anderen zijn een spiegel voor je’, ‘iedereen doet het beste binnen het eigen bewustzijn’. Enkele brein krakers die in het begin lastig zijn, maar die mijn leven rustiger en makkelijker gemaakt hebben.
Dankjewel voor de blog!
Het antropocentrisme is wellicht de grootste OBO die de mens parten speelt.
Als we ervan zouden uitgaan dat een Boom het wezen is dat werd geschapen naar God’s evenbeeld (heel pijnlijk voor de mens), zou de wereld er helemaal anders uitzien. Wie zou oorlog voeren om een boom ? Wie zou de geschiedenis geweld aandoen ?
Bomen dienen de Aarde, het Leven, ze zorgen voor klimaatevenwicht. Ze geven zuurstof aan de LUCHT, ze geven WATER aan de regen, humus aan de AARDE, warmte aan het VUUR.
Ze overleefden de dinosauriërs. Bomen voeren onderling strijd om de Aarde het best te kunnen dienen. En wij ?
Werden we niet verstoten uit ‘het Paradijs’ omdat we onszelf dienen in plaats van de Aarde ?
Zijn wij (en onze verwezenlijkingen) voor bomen iets anders dan een snelgroeiende huidkanker van moeder Aarde?
Ons GEZANG en onze MUZIEK zijn de enige toevoegingen aan de Schepping die geen vervuiling veroorzaken. Al onze andere verwezenlijkingen vervuilen de lucht, het water, de aarde, het vuur (kernafval), de stilte, de horizon, de ether, zelfs de ruimte.
Maar dient de zanger/muzikant de muziek of enkel zijn ego ? Idem voor schrijvers, schilders, bedrijfsleiders, ministers,… en alle anderen die willen bejubeld worden.
De ontwikkeling van de mensheid is vervat in het leren ‘dienen’, al de rest leidt tot verval.